Scola Hermetica’nın çatısı altında yürüttüğümüz ‘Arketip Metod Bilgeliği (Tarot)’ çalışmalarında II nolu arkana, “Rahibe”, ‘alıcılık (receptivity)’ erdemiyle karşımıza çıkar. İçinde bulunduğu ‘kişiler üstü hizmet’ tutumuyla boş bir kaptır, açıldıkça, evrenin o muhteşem sesiyle bağlantı kurduğunda dolar, taşar, dolar, taşar… ve aldığını olduğu gibi aktarır, kendinden bir renk katmadan. Anlaşılan ki bu hal’e ruhani birtakım çalışmalarıyla erişmek mümkün, aynı gruplarımızdan bir arkadaş olan M.G.’de olduğu gibi. Keyifli okumalar dileriz. Sevgilerimizle…

Not: “Bazı kelimelerin anlamını bulamadım. Sanırım onlar benim tam anlayamamış olduğum ya da yanlış yazdıklarım. ‘Havran’ yerine ‘havan’, ‘devran’ yerine ‘derman’ olabilir. Sonra o kelimeler çıkmış” diye paylaşmış arkadaşımız. Ancak buna rağmen ‘renk katmadan’ aktarmış. Tefekküre değer bu yeni kelimeler…

***

01 Temmuz 2017, M.G.

Mevlana Türbesi her zaman beni iyi hissettiren, namaz kılınan tarafta sakince oturduğum, bazen de içime güzel bilgilerin, duyguların aktığı bir yerdir. Bugün de aynı hislerle oturdum ve içime döndüm. Başörtüm içime hızla dönmeme yardımcı oldu. Kafamı önüme eğdim, gözlerimi kapadım. Birden içimin ekranında bir el uzandı. Kafamı kaldırdığım zaman güneşten/ışıktan dolayı gözlerim kamaşmasını engelleyen biri vardı. Uzun kıyafeti vardı. Derin yeşil etkileyici gözleri ve koyu hatta kahverengi bir teni vardı. Biraz onun varlığının yanında kaldım. Sonra içim yanımda bulunan boş kâğıtlara bir şeyler yazmak istedi. Yazarken zihnimin kontrolü aradan çıktı ve bazen anlayamadığım aşağıdaki dizeleri yazdım. Sonra tekrar içime dönerek kendimle devam ettim.

İstanbul’a dönüş yolunda havaalanında beklerken Facebook’ta Nalan ve Nico’nun paylaşımını görünce kalbim hızla çarpmaya başladı. Şiirde devamlı tekrarlayan bir dize ile paylaştıkları Rumi sözü çok benziyordu. “When you do things from your soul, you feel a river moving in you, a joy. RUMI”
Buralarda yalnız olmak yoktur
Havranda döver durursun

Ermiş kişi nasım/hısım tanımaz
Havranda yalnızlık yoktur

Döner durur Mevlana
Arar arkada, önde, meranda

Sen kendin bilir döver havanda
Havanda yalnızlık yoktur

Otur dur istediğin kadar
Havada sıkıntı yoktur

Hür yaşamak seçiminse
Uçuşta yalnızlık yoktur

Döner durur etrafında periler
Görür, duyar, hisseder, ürpertirler

Kendin gibi olmak istersen eğer
Hasımda devranlık yoktur

Akar gider, çağıldar temiz sular
Sularda gördüğün parıltılar
Karnında ahvanın yoktur.

Kararında olunca seçtiğin yollar
Yollarda devranlık yoktur

Koşar gider, kayar bütün anılar
Anılarda hasımlık yoktur

Anla artık der gibi dolaşırım
Dönüşte kararlılık yoktur

Kararın varsa derin sularda
Nafile çağlar ırmak arkanda

Senin soğuk sularda
Akarın var, derdin hiç yoktur

Oğul bilir kendin döşekte
Alır ahın bir elekte

Kendin gibi eler ederse
Senin gibi dermanı yoktur

Akarsular seni durultur
Arkana bak sular seni durultur

Yolun belli dervanın yoldur
Ayna bilir sana edeceğini

Bir söz söyle dinle diyeceğini
Kararın varsa eleğe gerek yoktur

Akan sular seni durultur
Aynanın yansıttığı soluktur

Gerçek kalbi gören yorumdur
Kendin bil, kendini doğrultur

Senin göreceğin doğru bir yoldur
Akan sular seni durultur